No to mamy pierwszego odważnego który zaliczył barierkę. Trochę kiepską pogodę wybrał na trening, kilka razy łapa mu się omskła, dobrze że wrócił do rodzeństwa czule powitany.
 

Szybko poszło...   Coś się zaczyna i coś się kończy. Dzisiaj od rana w gnieździe panował charakterystyczny niepokój, sokoły wyskakiwały z budki i do niej wskakiwały mijając się w progu, kukały jak szalone. Pojawiały się zza zablejtowanej szyby i znikały, aż wreszcie zniknęły na dobre.
Przed piętnastą przyleciał z ułowioną Jaskółką Szelest, zastał puste gniazdo i zawodzące gdzieś w oddali Młodociane sokoły. Zleciał do nich i wszystko ucichło.
Szerokiego nieba ptaszki.  

Przyleciała Rafa z żarełkiem, nawoływała, zapraszała do gniazda. Młode odzywały się gdzieś w tle, pewnie te ich pierwsze loty ograniczyły się do galeryjki poniżej gniazda.  
W końcu Rafa podleciała do  młodziaków i lament ucichł..



 

Rodzice nadal są zaskoczeni dyslokacją młodocianych sokołów. Szelest z poranną Kawką.   



 

O świcie do budki zajrzała Rafa.